İmplant destekli overdenture ile ilgili bakım gereksinimleri ve implant çevresi marjinal kemik kaybının değerlendirmesi

Üniversitemiz Diş Hekimliği Fakültesi Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı öğretim üyelerinden Prof. Dr. Emre MUMCU’un danışmanlığında yapılan “Maintenance requirements and marginal bone loss associated with implant-retained overdentures: a retrospective cohort study” başlıklı uzmanlık tezi araştırma makalesi olarak impact factor 3.573 olan Clinical Oral Investigations dergisinde yayımlandı.

İmplant üstü protezler yerleştirilen implantlardan destek alan dişsiz sahaların rehabilitasyonunda kullanılan protez türleridir. Yapılan birçok klinik çalışmada tam dişsizliğe sahip hastaların tam protez kullanabilmeleri ve yeterli çiğneme etkinliği sağlamaları oldukça zordur. İmplanmt üstü overdenture’lar iyi stabilite, iyileştirilmiş fonksiyon ve estetik gibi geleneksel protezlere göre birçok avantajı beraberinde getirir.

Çalışmamızda Üniversitemiz Diş Hekimliği Fakültesi Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı öğretim üyesi Prof. Dr. Emre Mumcu ve uzmanlık öğrencisi Sadeq Mohammed Taqi Fadhıl’ın hazırladığı çalışma kapsamında, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Protetik Diş Tedavisi Anabilim Dalına protez ihtiyacı için başvuran ve implant uygulanmış hastalar arşivi taranmış ve hastalara ait röntgen ve kayıtlar çalışmaya dahil edilmiştir

Kontrol seansları ve klinik muayeneler yüklemeden sonraki 12. ay ve 24. ayda yapılmıştır. Hastaların demografik verileriyle birlikte; implant üstü overdenture protezlerde, protezin lokalizasyonuna, implant sayısına, tutucu tipine ve karşıt çene durumuna göre protetik komplikasyonlar ve implant çevresi kemik kayıplarının değerlendirilmesi yapılmıştır. Radyolojik Değerlendirme ve Kemik Seviyesi Ölçümler taranan ve sayısallaştırılan ardışık radyografilerin görüntülerinden elde edilmiş, retrospektif olarak verilerin incelenmesinden sonra istatistiksel analizler yapılmıştır. İstatistiksel analizde elde edilen bulgular değerlendirilirken, verilerin analizi için ticari bir istatistiksel analiz programı olan SPSS Windows 2013 yazılımı kullanılmıştır.

5 yıllık bir dönemde 284 implant uygulanan, 12. ve 24. ayda kontrollerine gelen toplam 114 hasta üzerinde yapılan çalışmada hastaların yaşları 39 ile 91 arasında değişmekte olup, ortalama yaş 63.4'tür. Çalışmaya dahil edilen hastaların 53'ü erkek ve 61’i kadın katılımcıdan oluşmaktadır. Hastaların 94’üne alt ve üst çene ayrı olmak üzere locator bağlantılı, diğer 20 hastaya ise bar tutuculu overdenture protez uygulanmıştır. Komplikasyon varlığı, implantın yerleştirildiği bölgeye, implantın yerleştirilmesinden üst yapının yüklenmesine kadar geçen sürenin (gün) ve tutucu tipine bakılmaksızın marjinal kemik kaybı düzeyi değerlendirildiğinde, 12. ve 24.  ayın sonunda anlamlı bulunmuştur. Sonuçlar protez tipi ile 24. ayda komplikasyon varlığı arasında anlamlı bir ilişki olduğunu göstermiştir (p<0.05). 12. ve 24. ayda protezin konumu ile komplikasyon varlığı arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır (p>0.05).

İmplant yüzeyinin ve bağlantı elemanlarının geliştirilmesi bu tedavi yöntemini çok başarılı kılmıştır. Bu çalışmada analiz edilen verilere dayanarak, hareketli protezler farklı tip ve sıklıkta komplikasyonlar göstermiştir. Bar tutuculu implant üstü hareketli protezlerde, locator tutuculara kıyasla daha fazla komplikasyona rastlanmıştır. İmplant destekli overdenture protezlerde tedavi tamamlandıktan sonra protezlerin rutin olarak kontrolü önem taşımaktadır. Bu kontrollerde oluşan gereksinimler tamamlandığında ileride oluşabilecek komplikasyonların da önüne geçilmesi planlanmaktadır.

Makaleye erişim için: https://link.springer.com/article/10.1007/s00784-022-04437-6